Welkom op de persoonlijke pagina van Renate Bleij ( 1965)
Wat mij drijft is de passie om mensen te ondersteunen in het leren omgaan
met de vraagstukken waar zij mee te maken krijgen. Gemotiveerd door de
wetenschap dat kennis en potentie in ieder mens aanwezig zijn. Ik zie mijzelf
als een procesbegeleider in hart en nieren en ik werk onvoorwaardelijk,
respectvol en vol overgave. In mijn werk EFT therapeut word ik steeds opnieuw
uitgenodigd om verantwoordelijkheid te nemen om deze manier van werken waar te
maken.”
Gedurende mijn werk ben ik mij steeds meer gaan interesseren voor menselijke relaties.
Vooral de vraag waarom zoiets ogenschijnlijk eenvoudigs en vanzelfsprekends als
een relatie tot zoveel vreugde maar ook tot zoveel verdriet kan leiden, boeit
mij mateloos.” Voor mij is de Emotionally Focussed Therapy hier een antwoord
op.
Mocht je therapie bij mij overwegen, dan kunnen we een kennismakingsgesprek
afspreken. Als uit het eerste gesprek blijkt dat EFT-therapie passend is, dan
volgt behandeling. Behandeling bestaat uit gesprekken die gericht zijn op
verbetering van de relatie.
We waren al twaalf jaar samen en allebei wilden we daar nog heel veel mooie jaren aan toevoegen. Maar toch waren we in een crisis beland. We zaten in een lift die alleen maar naar beneden leek te gaan. Een lift die gevuld was met ruzies,geschreeuw en verwijten. Ik werd er gek van. Ik wilde met mijn man door en hij ook met mij. Maar waarom maakten we elkaar zo kapot? We moesten iets doen en zochten hulp bij Renate.
Tijdens de gesprekken met Renate ontdekten we dat we niet uniek zijn. En dat het helemaal niet raar was dat we de lift niet naar boven konden doen bewegen. Wij zaten als echtpaar namelijk vast in een patroon. Bij elke discussie dansten we hetzelfde dansje. Ik zei of deed iets verkeerds en mijn man ging verwijten en schreeuwen. Als mijn man iets deed wat mij niet aanstond, trok ik me terug en zei ik soms dagenlang niets.
Renate heeft ons teruggebracht naar de kern. Ze liet ons inzien dat onze manier van ruziemaken gedreven werd door angst. Maar waar waren we dan toch allebei bang voor? Wat wilden we zo angstvallig beschermen? Ze stelde veel vragen en legde een loep op situaties uit het dagelijks leven. We ontdekten de patronen en zagen hoe we verstrikt waren geraakt. Tijdens onze ruzies beschermden we onszelf en hadden geen oog meer voor de behoeften van de ander. Mijn man was mijn vijand geworden. Maar mijn partner was ook de persoon die me als geen ander kon helpen en steunen. We moesten er dus weer zijn voor elkaar. En dat besef veranderde onze relatie, want natuurlijk wilden we elkaar helpen.
Onze lift gaat inmiddels weer naar boven. In het begin was de tred nog wat wankel en soms stond hij even stil. Maar we hebben nu de handleiding op zak. Dus merken we in de toekomst dat hij weer een beetje gaat haperen? Dan weten we wat we moeten doen!