Stichting EFT Nederland vroeg tien stellen om in gesprek te gaan met Bram Jonkheer, die met zijn eigen bureau Neerlandshoop missiegedreven organisaties ondersteunt met marktonderzoek. ‘Bij gedragsverandering kijken we naar wat “niets doen” mensen oplevert aan frustratie en comfort. En aan wat het nieuwe gedrag, dus hulp zoeken, oplevert,’ legt onderzoeker Bram Jonkheer uit. ‘Als je dit weet, kun je insteken op de drempels verlagen en de drijfveren juist vergroten’.

Status quo als comfortzone
Niets doen aan je relatie, wat levert dat op? Telkens kwamen dezelfde argumenten voorbij om in eerste instantie niet in beweging te komen:

• genoegen nemen met hoe het is, want geen relatie is nu eenmaal perfect;
• we doen wel wat leuks samen: uit eten, weekendje weg; belangrijk, maar dan wil je het wel gezellig houden en blijft het ‘goede’ gesprek vaak uit;
• in beweging komen is een goed idee, maar niet nu: we hebben even genoeg aan ons hoofd en trouwens als dat over is, dan komt het ook wel weer goed met ons;
• scheiden is ook een optie.

De pijn van niets doen
Toch trokken alle tien de stellen uiteindelijk wél aan de bel en zochten hulp. Daarin speelde een cruciale rol dat ze vastliepen in hun relaties en dat die pijn steeds groter werd – en dat ging schuren. Zo zeiden ze:

• ik kreeg heimwee naar de relatie zoals het ooit was en dus kan zijn;
• ik voelde me alleen in onze relatie;
• het voelde alsof we meer tegenstanders werden dan samen-sterker;
• ik schaamde me dat we geen goed voorbeeld gaven aan onze kinderen.

Maar om de stap te zetten naar hulp vragen, leverde al een heleboel angst en onzekerheid op. Om er een paar te noemen:

• alleen al tegen hem/haar zeggen dat ik hulp wil vragen maakt misschien nog meer kapot;
• wat komt er straks nog meer boven tafel, welke beerput trekken we open?;
• straks gaan ze aan me sleutelen en moet ík veranderen;
• ja, en dan een therapeut, wat heeft die dan voor levenservaring? Zul je zien dat die therapeut partij kiest voor haar/hem.

Wat levert het op?
‘Het verwonderde me hoe sterk de comfortzone kan zijn. We nemen lang genoegen met hoe het is, omdat het veilig is. Zelfs als de relatie veel pijn doet, kan die pijn vertrouwd voelen,’ vertelt Bram Jonkheer.

Met welke verwachtingen stapten de stellen bij de EFT-therapeut naar binnen?

• Ik verlang naar rust, geen geforceerdheid.
• Ik wens dat we energie krijgen van elkaar.
• Ik verlang naar een warm en hecht gezin.
• Ik wil me weer trots voelen op ons.

Wat de doorslag gaf om hulp te zoeken was voor ieder koppel anders. Bij een deel van de stellen kwam dat vooral vanuit een positief verlangen. Een ander deel gaf aan te willen voorkomen dat ze elkaar zouden verliezen. Soms werd de één ook voor het blok gezet door de ander.

Als stellen eenmaal informatie over EFT gingen zoeken, dan gaf het vertrouwen dat er een methode aan ten grondslag ligt. ‘Dat het ergens op gebaseerd is, dat er een organisatie achter zit’, zei een geïnterviewde. Ook het 'Houd me Vast'-boek en werkboek werden genoemd als prettige opwarmer.

Aanbevelingen
Het onderzoek laat zien dat er voor ons EFT-therapeuten een missie ligt om EFT normaler te maken en te laten zien wat het oplevert voor de stellen. Bekend maakt bemind! Wellicht kunnen we vaker in stapjes gaan werken. Een ‘trial’, een laagdrempelige instap, testje of proefles – zoals we nu doen met de online 'Houd me Vast'-cursus. Ook zien we kansen om therapie te koppelen aan ‘een uitje’, een weekendje weg, talking dinner of Netflix-kit. Zo houd je het luchtig. Maar wat stellen nog het meest over de streep lijkt te trekken, is dat ze horen van een bevriend stel: ‘We hebben dit gedaan en het heeft ons veel opgeleverd.’